Nu mijn laatste officiële blog week begonnen is, heb ik eens nagedacht wat ik absoluut nog met jullie wilde delen. Tot nu toe is mijn plan om door te blijven bloggen, maar ik weet niet hoeveel tijd ik ga hebben de komende tijd. Daarom wil ik van deze laatste week iets bijzonders maken.
Al sinds het beginnen van de opdracht wil ik bloggen over Semi Precious Weapons. Deze band speelde in het voor programma van Lady Gaga. Toen zij een nieuw nummer uit brachten: Aviation High, was ik echt om. Ik moest en zou over deze band gaan bloggen. Maar steeds kwamen er leukere of andere dingen voor.
Toen ik vandaag via spotify weer aan het luisteren was naar Semi Precious Weapons, luisterde ik zoals ik al heel lang deed, de enige 3 nummers die ik al gehoord had: Semi Precious Weapons, Magnetic Baby en Aviation High. De eerste 2 nummers zijn harde rock liedjes, waar eigenlijk herhaaldelijk 1 zin gezongen wordt en je lekker op los kunt gaan. Aviation High, is daarin tegen het tegenovergestelde. Wat eigenlijk heel raar is, want hij zingt nog steeds herhaaldelijk 1 zin, maar op een andere manier . Het nummer is in Januari uitgekomen en nogal verfrissend voor de band. Ik zelf ben echt verslaafd aan het nummer, het is zo puur, zo vol echte muziek dat mijn hart overvloeit van inspiratie. De stem van de leadsinger: Justin Tranter, is vol met passie. De man heeft nogal eigenaardige kleding stijl en houding, waardoor hij veel gehaat wordt. Zelf vind ik het een mooie man, nee niet echt knap, maar hij heeft iets waardoor ik altijd naar hem kijk met een gevoel van blijdschap, omdat hij dat zo overbrengt. Ook in de videoclip van Aviation High, die overigens echt de moeite waard is om te kijken, is Justin echt fantastisch. Terwijl ik dit aan het typen ben speelt het nummer zich af en ik zeg jullie, ik heb gewoon weer kippenvel.
Terwijl mijn 3 favorieten afgelopen waren speelde zich in ene een nieuw nummer af. Het nummer is niet nieuw, maar ik had het nog nooit gehoord. Het nummer Statues of ourselves speelde af. Na het intro was ik verkocht: Ik moest nu echt over Semi precious Weapons bloggen.
Dit nummer gaat, naar mijn idee, over het feit dat artiesten altijd naar beneden gehaald worden. Mensen doen er altijd iets aan om negatieve reacties te geven, of om artiesten af te kraken. Maar het maakt hem niet uit, hij maakt zijn eigen standbeeld. Hij weet niet of hij bekend zal zijn, of bekend zal blijven. Dus maakt hij zijn eigen beroemdheid.
Ik vond de betekenis achter dit nummer zo mooi, je hoeft niet voor iemand anders een standbeeld te maken. Zolang jezelf maar gelooft in dat wat je doet. Als ik dit reflecteer, op het intro van dit blog heb ik met dit blog dat ook daadwerkelijk bereikt. Ik heb mijn eigen plan gevolgd.
I made my own statue
Kusje,
Ietie
Ietie's Music Blog 