Ik denk dat vele van jullie de term “mama appelsap” wel zullen kennen.
Als je een liedje luistert en je verstaat totaal iets anders, dan heet dat een mondegreen, dit woord is nog niet ingeburgerd in Nederland. Het komt uit het Engels, de Engelse schrijverster Sylvia Wright verstond het Schotse gedicht, The Bonny Earl of Murray, als kind altijd verkeerd. De originele tekst was:
“They have slain the Earl of Murray and they laid him on the green”
Terwijl Sylvia altijd verstond: “”They have slain the Earl of Murray and the Lady Mondegreen”
Zo gaf zij de “verhoringen/verluisteringen” een term.
In Nederland is er dus niet echt een term voor, maar bij het radio station 3FM bedachten ze de term “mama appelsap” De term komt van Micheal Jacksons liedje. Hij zingt namelijk: Mama-se mama-sa ma-ma-coo-sa Maar als je dat snel zingt, krijg je “mama appelsap”
Ik vind vele van de “verhoringen” vreselijk hilarisch. Zo lach ik nog altijd heel hard om: Bob Marley’s: could you be loved. Hij zingt in het nummer: “say something, say somehing!” Maar omdat hij het zo onduidelijk uitspreekt lijkt het alsof hij: “theezakje, theezakje!” zingt. En als iemand je daar eenmaal op wijst, dan hoor je dat altijd.
Maar,om een lang verhaal kort te maken, ik had laatst voor het eerst mijn eigen “mama appelsap” momentje. En toen ik er eenmaal achter kwam wat de zanger echt zong. Heb ik mijzelf heel hard uitgelachen. Dus ik dacht laat ik mijn schaamte opzij zetten en vertellen wat mij precies gebeurde. Het was een gewone schoolweek, maar ik was ontzettend verslaafd aan Ke$ha. De zangers die iedereen waarschijnlijk wel kent van tik tok. Ik had de hele week haar liedjes geluisterd, en toen ik eenmaal op de werkvloer stond en andere muziek hoorde was ik helemaal niet gefocust op wie het was, of welke tekst er gesproken werd. Na een aantal liedjes speelde zich het liedje Treasure af van Bruno Mars, die iedereen dan weer kent van “just the way you are”. Ik vond het nummer erg lekker klinken en wilde dan ook maar al te graag een beetje mee zingen. Helaas wist ik de titel van het liedje niet meer toen ik thuis kwam. De dag er na, toen ik weer moest werken hoorde ik het liedje weer, en eenmaal bij het refrein gekomen voelde ik mij dapper genoeg om mee te zingen. Bruno schreeuwde heel hard: Treasure, terwijl ik heel hard Ke$ha riep.
De weken die daarop volgende lieten mijn hersens mij in die waan, steeds als het nummer voorbij kwam, dacht ik dat Bruno een ode had geschreven aan Ke$ha. Tot het moment dat ik het liedje een keer bij mijn beste vriend thuis hoorde en hij mij rustig toch enigszins op hilarisch wijze vertelde dat hij Treasure zong en niet Ke$ha. Eerst vond ik het erg genant, muziek liefhebber die ik ben, om het dan verkeerd te horen. Maar nu als het nummer komt, roep ik nog veel harder: “Ke$ha” gewoon om het feit dat het een te domme, hilarische fout is.
Hier onder nog 2 links, 1 met Bruno Mars zijn nummer en de ander een filmpje van youtube met heel veel verschillende “mama appelsap” na elkaar!
Kusje,
Ietie
Ietie's Music Blog 